30 Oktober 2011 :: 17:14
Tijdens het lezen van deze brief, ik denk zo na de derde "dit idee is bedacht door de medewerkers", begon ik al te sputteren en uit te roepen 'nou jaaaa!', 'psjt, verdubbelen...', 'ze hebben net een hele zwik mensen weggereorganiseerd!', 'wat voor chantage is dit!' en 'en als je dan wel met een doos onder je arm wegloopt ben je te beroerd is om iets voor een ander te doen in Verweggistan'.
En het was echt echt niet zo dat ik dit hele idee ridicuul vond, maar de manier waarop het gebracht werd bezorgde mij een ongemakkelijk gevoel. Dus ik zat met een dilemma. Wel doneren en daarmee iets goeds doen voor de Verwegistaanse-medemens, terwijl ik principieel tegen de manier waarop ben... Of niet doneren en dan een kerstpakket krijgen waarvan de meeste spullen achterin de kast verdwijnen totdat ze over de houdbaarheidsdatum heen zijn, omdat ik uiteindelijk te lamlendig ben om de doos naar de Voedselbank te brengen...
En wat doe je als je een dilemma hebt: dan ga je op vakantie om in de frisse berglucht het een en ander eens te overdenken. Zo gezegd, zo gedaan, een paar Franse wijntjes, goede gesprekken en geen steek verder vond ik dat ik lang genoeg had nagedacht over iets waar ik überhaupt niet over na wilde denken. Dus... besloot ik te doneren 'dan was ik tenminste van het hele gezeur af'. In de frisse berglucht bleek zelfs een welwillend wifi-signaal te zijn en met 1 druk op de knop kreeg ik dit jaar geen kerstpakket. Nog steeds enigszins ongemakkelijk over het verloochenen van bepaalde principes, maar nu was het klaar, basta, finito!
Totdat ik deze week een aankondiging op mijn werk zag: vanmiddag 17u verloting kerstpakkettenactie! Dit 'kleine' detail had ik wel gezien in de brief, het was namelijk één van de manieren om mensen te overtuigen te doneren. Hoe meer pakketten er gedoneerd werden, des te meer kon je winnen bij een verloting. Maar ik had het genegeerd aangezien ik dit onderdeel nog het meest discutabel vond van de hele actie: ' je kerstpakket doneren met de kans iets te winnen wat misschien wel 10x de waarde is van je pakket'. Hoezo doneren uit medemenselijkheid?
Vond ik vrijdag een mail in mijn inbox met als onderwerp: 'Proficiat'! Blijk ik de gelukkige winnaar te zijn van een weekend weg in een heus resort! Op wel 13,3 kilometer van ons huis!
Nu kan ik natuurlijk deze prijs weigeren omdat ik uit medemenselijkheid heb gegeven. Maar dan gaat de prijs vast naar een collega en zo medemenselijk ben ik ook weer niet. Zit ik liever volgend jaar met mijn grote woorden, principes en vrijgevigheid te genieten in het bubbelbad met Tijmen. Op ons tienjarig samenzijn!
Kerstpakket
Ruim voordat men aan de donkere dagen voor kerst zou willen denken ontving ik een brief van mijn werkgever. 'Onder de medewerkers was het plan opgevat' (dit stond minstens 10 keer vermeld zodat we echt niet moesten denken dat de 'het management' ons iets wilde opleggen) om op een ludieke manier iets in te zamelen. Er werden al circa een jaar acties gehouden voor een noodlijdend buitenlands ziekenhuis, van 'fietsen voor het goede doel' tot 'benefiet-voorstellingen'. Maar als elke werknemer nu eens zijn kerstpakket zou inleveren, dan zou 'het management' het bedrag verdubbelen.Tijdens het lezen van deze brief, ik denk zo na de derde "dit idee is bedacht door de medewerkers", begon ik al te sputteren en uit te roepen 'nou jaaaa!', 'psjt, verdubbelen...', 'ze hebben net een hele zwik mensen weggereorganiseerd!', 'wat voor chantage is dit!' en 'en als je dan wel met een doos onder je arm wegloopt ben je te beroerd is om iets voor een ander te doen in Verweggistan'.
En het was echt echt niet zo dat ik dit hele idee ridicuul vond, maar de manier waarop het gebracht werd bezorgde mij een ongemakkelijk gevoel. Dus ik zat met een dilemma. Wel doneren en daarmee iets goeds doen voor de Verwegistaanse-medemens, terwijl ik principieel tegen de manier waarop ben... Of niet doneren en dan een kerstpakket krijgen waarvan de meeste spullen achterin de kast verdwijnen totdat ze over de houdbaarheidsdatum heen zijn, omdat ik uiteindelijk te lamlendig ben om de doos naar de Voedselbank te brengen...
En wat doe je als je een dilemma hebt: dan ga je op vakantie om in de frisse berglucht het een en ander eens te overdenken. Zo gezegd, zo gedaan, een paar Franse wijntjes, goede gesprekken en geen steek verder vond ik dat ik lang genoeg had nagedacht over iets waar ik überhaupt niet over na wilde denken. Dus... besloot ik te doneren 'dan was ik tenminste van het hele gezeur af'. In de frisse berglucht bleek zelfs een welwillend wifi-signaal te zijn en met 1 druk op de knop kreeg ik dit jaar geen kerstpakket. Nog steeds enigszins ongemakkelijk over het verloochenen van bepaalde principes, maar nu was het klaar, basta, finito!
Totdat ik deze week een aankondiging op mijn werk zag: vanmiddag 17u verloting kerstpakkettenactie! Dit 'kleine' detail had ik wel gezien in de brief, het was namelijk één van de manieren om mensen te overtuigen te doneren. Hoe meer pakketten er gedoneerd werden, des te meer kon je winnen bij een verloting. Maar ik had het genegeerd aangezien ik dit onderdeel nog het meest discutabel vond van de hele actie: ' je kerstpakket doneren met de kans iets te winnen wat misschien wel 10x de waarde is van je pakket'. Hoezo doneren uit medemenselijkheid?
Vond ik vrijdag een mail in mijn inbox met als onderwerp: 'Proficiat'! Blijk ik de gelukkige winnaar te zijn van een weekend weg in een heus resort! Op wel 13,3 kilometer van ons huis!
Nu kan ik natuurlijk deze prijs weigeren omdat ik uit medemenselijkheid heb gegeven. Maar dan gaat de prijs vast naar een collega en zo medemenselijk ben ik ook weer niet. Zit ik liever volgend jaar met mijn grote woorden, principes en vrijgevigheid te genieten in het bubbelbad met Tijmen. Op ons tienjarig samenzijn!